Legalne zakłady sportowe - droga od szarej strefy do wielkich podatników

W Polsce kasyna i zakłady wzajemne zostały zalegalizowane w 2009 r. W tamtym czasie ustawa ta wywołała mieszane reakcje: z jednej strony była to szansa na zasilenie budżetu państwa i pokonanie nielegalnego biznesu, ale z drugiej strony stanowiła ryzyko niepożądanego hazardu.

Historia zakładów wzajemnych w Polsce

W 1955 r. rząd polski podjął uchwałę o utworzeniu państwowej agencji zakładów sportowych. Od następnego roku oferowała swoim klientom zakłady na mecze piłki nożnej, a także loterie i gry liczbowe. W ten sposób w kraju narodziły się zakłady.

Przez prawie 40 lat nie zwracano uwagi na tę branżę, w związku z czym wielu bukmacherów i operatorów gier hazardowych prowadziło nielegalną działalność. Nieco inaczej było w 1992 r., kiedy uchwalono ustawę regulującą działalność kasyn. Zakazano ich działalności w miejscowościach poniżej 250 tys. mieszkańców.

W 2009 r. w Polsce wybuchł wielki skandal z udziałem ówczesnego Ministra Sportu i Turystyki, podczas którego odkryto całą sieć nielegalnych bukmacherów. Spowodowało to poważne działania ze strony władz kraju. W szczególności uchwalono "Ustawę o grach hazardowych", która jeszcze bardziej zaostrzyła wymogi dotyczące lokalizacji i działalności kasyn w kraju. Wprowadzono także całkowity zakaz zawierania zakładów w Internecie.

W 2011 r. stało się jasne, że zakładów online nie da się wyeliminować. Podjęto decyzję o zmianie prawa i nadaniu statusu prawnego zakładom sportowym online, ale z istotnymi ograniczeniami. W szczególności, każdy bukmacher musiał posiadać licencję i być własnością wyłącznie obywateli polskich.

W 2014 roku Unia Europejska uznała takie ograniczenia za naruszające zasady swobodnego przepływu towarów i usług między państwami członkowskimi UE. Zagraniczni bukmacherzy nadal mogli działać w Polsce, ale tylko pod warunkiem, że otworzyli fizyczny oddział w kraju.